Yazar "Adak, Ufuk" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe “Âdî kenevirin bir dürlüsü”: Son dönem Osmanlı İmparatorluğu’nda esrar(2020) Adak, UfukOn dokuzuncu yüzyılda Osmanlı eczacıları her ne kadar tıbbi kullanım için yasaklı mal olarak kabul edilen esrar satma ayrıcalığına sahip olsalar da Osmanlı hükümeti esrar ekimini yasaklayan çeşitli kanunları, tebaanın sağlığını korumak fakat daha da önemlisi imparatorluktaki esrar ekimini ve dağıtımını kontrol etmek ve sınırlamak için yürürlüğe koymuştur. Öte yandan, Osmanlı hükümeti, Avrupa’daki Osmanlı konsoloslukları tarafından kaleme alınan raporlar aracılığıyla Avrupa devletlerinde esrar ekimine ilişkin yürürlükte olan nizamname ve kanunları yakından takip etmiştir. Bu makale, son dönem Osmanlı İmparatorluğu’nda esrar ekimini ve kullanımını ağırlıklı olarak Osmanlı Arşivi’ne ve erken erken Cumhuriyet döneminde yayımlanan uyuşturucu literatürüne dayanarak incelemektedir.Öğe DOĞU AKDENİZ’DE SALGIN HASTALIKLARLA MÜCADELE: KLAZOMEN (URLA) TAHAFFUZHANESİ(2021) Adak, UfukDoğu Akdeniz’in önemli liman kentlerinden biri olan İzmir, 19. yüzyılda Osmanlı Devleti’nin başlıca ticaret merkezlerinden biriydi. Bu yüzyılda özellikle vapur ve trenlerin kullanımının yaygınlaşması ile birlikte artan insan hareketliliği, İzmir’i Akdeniz karantina ağında oldukça stratejik bir konuma getirmiştir. Bu makale, 19. yüzyılın ikinci yarısında inşa edilen Klazomen (Urla) Tahaffuzhanesi’nin kolera ve veba gibi bulaşıcı hastalıkların önlenmesinde oynadığı rolü uluslararası karantina uygulamaları ve kamu sağlığı veçhelerinden ele almaktadır. Klazomen Tahaffuzhanesi, özellikle salgın hastalık dönemlerinde ve insan hareketliliğin yoğun olduğu Hac zamanında Doğu Akdeniz’in başlıca sterilizasyon ve sağlık merkezlerinden biri haline gelmiştir. Özellikle etüv gibi yeni sağlık teknolojileri İstanbul’daki Kavak Tahaffuzhanesi’nden sonra ilk kez bu tahaffuzhanede kullanıma girmiştir. Bakteriyoloji, hijyen ve kamu sağlığı, 19. yüzyıl devletlerinin ortak gündemidir. Osmanlı yönetimi, bulaşıcı hastalıkların yayılmasını önlemek için bir seri nizamname yayımlayarak, tahaffuzhaneler ile kamu sağlığının korunmasını sağlamış ve salgın hastalıkların özellikle devletin merkezi olan İstanbul’a sirayet etmesini önlemeye çalışmıştır. İmparatorluğun aldığı bu sıhhi tedbirler ile tebaanın talepleri bazı durumlarda örtüşmemektedirÖğe On the margins of the city: Izmir Prison in the late Ottoman Empire(Taylor and Francis, 2017) Adak, UfukThe aim of this article is to examine the ways in which Ottoman prison reform was implemented in Izmir in the late Ottoman Empire through discussion of punishment, urbanisation and imperial transformation (Adak 2015a; Adak 2015b). Izmir Prison represents not only the application of a new set of criminal codes and the centralisation attempts of the Ottoman government but also allows us to re-think the margins of the city, particularly the margins of governmentality. In terms of the politics of space, Izmir Prison shifted from being on the margins of the city in the late nineteenth century to the “marginal” spatiality within the new governmental and public space in the first decades of the twentieth century. How did the imperial governance affect prison administration in Izmir? What do local newspapers tell us about Izmir Prison? Do we see a shift of Smyrniots’ perceptions regarding Izmir Prison from Abdülhamid II’s era to the Second Constitution when the prison was more central to the city than before?Öğe The economics of ottoman justice: Settlement and trial in the sharia courts(Cambridge Univ Press, 2018) Adak, UfukMetin Coşgel and Boğaç Ergene’s The Economics of Ottoman Justice: Settlement and Trial in the Sharia Courts investigates legal practice and temporal changes in court functions and in the legal interactions among varied gender, religious, and socioeconomic groups in the late seventeenth- and the eighteenth-century Ottoman Empire. This work provides a new analytical framework by employing a sophisticated quantitative approach to the Ottoman court records (sicils) of the provincial town of Kastamonu, located in north-central Anatolia. As a rare example of collaborative and multidisciplinary work in the field of Ottoman legal history, particularly the combination of law and economics in engagement with anthropological literature, the book successfully opens new methodological paths for Ottomanists. The authors challenge earlier quantitative research on Ottoman court records by incorporating into their analysis the tools and insights of the discipline of economics. As such, this work provides a quantitative answer to the key methodological question of how to study Ottoman court records, which has been a major concern in Ottoman historiography since the 1960s. The authors argue that systematic and quantitative analysis of court records provides verifiable data that demonstrates who went to courts, how often, and for what purpose, as well as helping to define the main parameters affecting the litigation and trial processes.Öğe The sterilization and disinfection machines: sanitation and public health in the late Ottoman Empire(Routledge, 2022) Adak, UfukThe increasing speed of the flow of people from place to place with the help of steamships and trains widened the scope of contagious diseases, such as cholera and plague in the Ottoman Empire in the nineteenth century. After the construction of the first quarantine stations in the Ottoman Empire during the first half of the nineteenth century, the Ottomans continued to follow contemporary developments in sanitation and started to use cutting-edge technology such as sterilization and disinfection machines to secure public health.1 There were two methods of sanitation in the Ottoman Empire; sanitation with heat (tebhîr-i tabîî) through the sterilization machines (etüv) and vapor, and sanitation with chemical compounds including acid fenic (phenolic acid) and calcium chloride.2 The sterilization machines used one hundred-and-ten degree vapor pressure (tazyik-i buhar ile tathir ve tebhir-i ameliyat) to disinfect clothes and other personal belongings in a process that took about seventeen minutes.Öğe Water, sewage and sanitation: Infrastructure projects and public health in Izmir in the late Ottoman Empire(Routledge Taylor&Francis Group, 2021) Adak, UfukAs an international commercial hub and the administrative capital of the province of Aydın, Izmir benefitted from a range of municipal services including paving, lighting, and the construction of water lines and a sewage system, as well as various sanitary applications in the late Ottoman Empire. In addition to the private companies' 'concession hunting', the infrastructure projects such as the distribution of water and the establishment of a sewage system were also the result of the public's demands, often seen in the columns of the local press in Izmir. By delving into the imperial and local primary sources, this article attempts to understand the application of infrastructure projects and their implications in Izmir in the late Ottoman Empire.
