A modernization ütopia: Galata and Pera during the late Ottoman era
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Altınbaş Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Following the Ottoman conquest in 1453, Intra Muros Stamboul was adorned with edifices reflecting Ottoman monumental and vernacular architecture. With all the Muslim influence dominating the Historic Peninsula, a different story was taking place just across the Golden Horn. The autonomous Genoese city, Galata, and its extension Pera continued housing Levantine, European, and non-Muslim populations. By the 19th century, due to its cosmopolitan population, architectural fabric, and urban layout, this area has developed into a “typical” European city and accepted as the “modern” face of the Ottoman capital. This paper develops an understanding of the “modernization utopia” of the Ottomans and focuses on the urban implications of this utopia in Galata and Pera. This paper offers a critical, yet, theoretical framework for reading architectural and urban transformations that took place in Beyoğlu, beginning with the declaration of Tanzimat until the Young Turk revolution. The article also discusses the first municipal body that was established at Galata and Pera and presents some of the projects conducted by the Sixth District in urban scale as modernization interventions.
Osmanlı fethinden sonra Suriçi İstanbul hızla dönüşmüş ve klasik Osmanlı mimari eserleriyle donatılmış olsa da, Haliç’in karşı yakasında yer alan Galata ve uzantısı olan Pera’da farklı bir hikaye süregelmiştir. Ceneviz döneminden itibaren otonom bir statüye sahip olan bu bölge, gayri-Müslim yoğunluklu bir nüfus barındırmaya devam etmiş, özellikler yabancı elçiliklerin kurulması ile Avrupalı ve Levanten nüfus için bir çekim alanı haline gelmiştir. 19. yüzyıla gelindiğinde ise bölge, kozmopolit yapısı, mimari dokusu ve kentsel yerleşimi ile “tipik” bir Avrupa kenti görünümüne bürünmüş, Osmanlı başkentinin “modern” yüzünü temsil etmeye başlamıştır. Bu makale 19. yüzyılda Osmanlı “modernleşme ütopyası”nın kentsel alandaki etkilerini incelemektedir. Dolayısıyla Tanzimat’ın ilanından Jön Türk devrimine kadar olan süreçte, Galata ve Pera’nın kentsel ve mimari dönüşümü modernleşme penceresinden değerlendirilmektedir. Bu bağlamda, Altıncı Daire’nin kurulması, ilk belediyecilik hizmetleri ve tarihi Galata surlarının yıkılması gibi örnekler, kentsel modernleşme bağlamında incelenmektedir.
Osmanlı fethinden sonra Suriçi İstanbul hızla dönüşmüş ve klasik Osmanlı mimari eserleriyle donatılmış olsa da, Haliç’in karşı yakasında yer alan Galata ve uzantısı olan Pera’da farklı bir hikaye süregelmiştir. Ceneviz döneminden itibaren otonom bir statüye sahip olan bu bölge, gayri-Müslim yoğunluklu bir nüfus barındırmaya devam etmiş, özellikler yabancı elçiliklerin kurulması ile Avrupalı ve Levanten nüfus için bir çekim alanı haline gelmiştir. 19. yüzyıla gelindiğinde ise bölge, kozmopolit yapısı, mimari dokusu ve kentsel yerleşimi ile “tipik” bir Avrupa kenti görünümüne bürünmüş, Osmanlı başkentinin “modern” yüzünü temsil etmeye başlamıştır. Bu makale 19. yüzyılda Osmanlı “modernleşme ütopyası”nın kentsel alandaki etkilerini incelemektedir. Dolayısıyla Tanzimat’ın ilanından Jön Türk devrimine kadar olan süreçte, Galata ve Pera’nın kentsel ve mimari dönüşümü modernleşme penceresinden değerlendirilmektedir. Bu bağlamda, Altıncı Daire’nin kurulması, ilk belediyecilik hizmetleri ve tarihi Galata surlarının yıkılması gibi örnekler, kentsel modernleşme bağlamında incelenmektedir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Galata, Pera, Modernization Utopia, Sixth District, Urban Transformation, Modernleşme Ütopyası, Altıncı Daire, Kentsel Dönüşüm
Kaynak
AURUM Mühendislik Sistemleri ve Mimarlık Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
3
Sayı
1
Künye
Özlü, N. (2019). A modernization ütopia: Galata and Pera during the late Ottoman era. AURUM Mühendislik Sistemleri ve Mimarlık Dergisi, 3(1), 113-127.
