Yazar "Dik, Esra" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 1924 ve 1926 tarihli belediye kanunu layihaları: Cumhuriyet belediyecilik anlayışının kurucu adımları(2016) Şinik, Bilal; Uçar, Aslı Yılmaz; Dik, EsraTürkiye'de Cumhuriyet'in ilanı sonrasında yerel yönetim sistemine dair atılan ilk adım 1924 tarihli 442 sayılı Köy Kanunu'dur. Kentsel yerleşim alanlarının idaresi ise ancak 1930 tarihli 1580 sayılı Belediye Kanunu ile kurulmuştur. Belediye Kanunu'nun 1930 yılında kabul edilmesinden dolayı, Cumhuriyet yerel yönetim tarihi 1930 yılından başlatılır. Oysa Cumhuriyet'in ilan edilmesinden hemen sonra belediye kanunu hazırlıklarının başladığı bilinmektedir. Döneme dair yapılan arşiv taramasıyla 1924 ve 1926 tarihlerinde olmak üzere iki ayrı Belediye Kanunu Layihasına erişilmiştir. Çalışma, 1924 ve 1926 tarihli Belediye Kanunu Layihalarını incelemektedir. Çalışma, Cumhuriyet'in erken dönemlerinde belediye sistemi kuruluş çalışmalarına ışık tutmayı ve belediyecilik anlayışının gelişimini ortaya koymayı amaçlamaktadırÖğe Üçüncü dönem İstiklal Mahkemeleri ve Erken Cumhuriyet Döneminde “Erkler” arası ilişkiler(İstanbul Kemerburgaz Üniversitesi, 2017) Dik, Esraİstiklal Mahkemeleri, savaş koşullarında asker kaçaklarını engellemek üzere kurulmuş, savaş dönemi olağanüstü koşulların bir parçasıdır. Ne var ki barış sağlandıktan ve Cumhuriyet’in ilan edilmesinden sonra da varlığını korumuş ve bu dönemde rejimi koruma işlevi kazanmıştır. Her iki dönemde de mahkemeler, yargı görev yetkisinin, yürütme ile birlikte yasama organında yoğunlaştığı konvansiyonel sistemin bir parçasıdır. Mahkeme üyeleri Meclis tarafından Meclis üyeleri arasından seçilmekte, mahkeme kararları Meclis tarafından onaylanmaktadır, vb. Bu bağlamda, İstiklal Mahkemeleri erkler arası ilişkilerde, yasama organında daha sonra da yürütme organında yargı-yetkisinin yoğunlaşmasına neden olan yapılar haline gelmiştir. Konvansiyonel sistemden parlamenter sisteme geçiş ve dönemin güvenlik temelli siyaseti temelinde yasamada yoğunlaşan yargı yetkisi yürütmeye, Bakanlar Kurulu’na kaymış görünür: İstiklal Mahkemesi kurulmasına karar verme, İstiklal Mahkemesine sevk yetkisi, vb. Bu bağlamda İstiklal Mahkemeleri bu dönemde yürütmeyi yargısal yetkilerle donatarak güçlendiren önemli birer araç haline gelmiştir. Çalışmanın amacı, İstiklal Mahkemeleri ışığında erken Cumhuriyet Dönemi’nde Türkiye’de erkler arası ilişkilerin gelişimini incelemektir. Çalışma kapsamında, 1923’den başlayarak erkler arası ilişkiler ve İstiklal Mahkemeleri, özellikle üçüncü dönem İstiklal Mahkemeleri, 1927 yılında kapatılmalarına kadar izlenmektedir. Çalışmada, Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi taramaları kullanılmış; kuramsal çözümleme için TBMM Zabıt Cerideleri ile Gizli Celse Zabıtları ve araştırma / inceleme yazılarından yararlanılmıştır.
