Anıtsal yapıların yeniden kullanımında işlevsel adaptasyonun, mekânsal analiz yolu ile değerlendirilmesi; Kayseri Sahabiye Medresesi
Yükleniyor...
Tarih
2016
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Anıtsal yapılar, toplumun zamanla değişen yaşam biçimi, yaşam biçimine bağlı farklı istek ve ihtiyaçlar sonucu özgün işlevlerini kaybetmektedirler. Anıtsal yapıların, korunarak kullanılabilmeleri ve kullanımın devamlılığı; yapının taşıdığı değerlerin ve özgün niteliklerinin korunduğu, yeni işlev-özgün mekân arasındaki dengenin kurulduğu yeni işlevler verilerek kullanılmalarıyla mümkün olmaktadır. Yeni kullanım ile mekânların, yeni işlevin ihtiyaçlarına cevap vermesi, yeni işlevin sürekliliği, dolayısıyla yapının sürdürülebilirliği açısından önemlidir. Korumanın sürdürülebilir olması için yapının yeni kullanıcılarının ve işlevinin gereksinimlerine optimum düzeyde cevap verebiliyor olması; yeni işlev-anıtsal yapı adaptasyonunun sağlanması gerekmektedir. Bu adaptasyon düzeyinin belirlenebilmesi, yeni işlevin mekânsal ve eylemsel gerekliliklerinin ortaya koyulması yeni işleve uygun olup olmadığının değerlendirilmesini gerekli kılmaktadır. Değerlendirme sonuçları sonraki uygulamalara veri oluşturacak, yeni işlevin seçiminde de fayda sağlayacaktır. Bu çalışmada "Kitapçılar Çarşısı" olarak kullanılan "Kayseri Sahabiye Medresesi'nin yeni işleve adaptasyon düzeyi, mekânsal analiz yöntemi ile araştırılmıştır. Açık avlulu ve tek katlı plan şemasına sahip olan medresenin Kitapçılar Çarşısı olarak kullanımında, mekânsal anlamda medresenin özgün plan şemasının, mimari kompozisyonunun ve mekânsal özelliklerinin değiştiği; yapının bünyesinde yer alan özgün mekânlarına yapılan müdahaleler ile yapının tarihi kimliği, estetik, belge ve özgünlük değerlerinin zedelendiği tespit edilmiştir.
Since the lifestyle of societies change in time, which results in different needs and desires, monumental buildings lose their original functions. Preservation and continuous utilization of monumental buildings is possible if they are given new functions while their value and specific characteristics are preserved, where a balance is guaranteed between the new function and the original space. With the new form of utilization, it is critical for the ability of the space to respond to the needs of the new function, and for the continuity of the new function and thus sustainability of the building. In order for preservation to be sustainable, the building should be able to respond optimally to the needs of its new users and requirements of its new functions; thus the adaptation between the new function and the monumental building should be ensured. In order for identification of such adaptation level, the spatial and operational requirements of the new function should be set forth and an evaluation should be done on whether the monumental building is suitable for the new function. The evaluation results would provide data for the following practices and help selection of the new function. In this study, the adaptation level of the Sahabiye Madrasa of Kayseri, which is being reutilized under the name, "Book Bazaar", to its new function is investigated with the spatial analysis method. The study suggests that, although the madrasa had an open patio and single-floor plan, its original plan, architectural composition and spatial characteristics of the madrasa were modified during its utilization as the Book Bazaar, and the interventions to the original spaces within the building damaged the historical identity, esthetics, documental value and authenticity of the building.
Since the lifestyle of societies change in time, which results in different needs and desires, monumental buildings lose their original functions. Preservation and continuous utilization of monumental buildings is possible if they are given new functions while their value and specific characteristics are preserved, where a balance is guaranteed between the new function and the original space. With the new form of utilization, it is critical for the ability of the space to respond to the needs of the new function, and for the continuity of the new function and thus sustainability of the building. In order for preservation to be sustainable, the building should be able to respond optimally to the needs of its new users and requirements of its new functions; thus the adaptation between the new function and the monumental building should be ensured. In order for identification of such adaptation level, the spatial and operational requirements of the new function should be set forth and an evaluation should be done on whether the monumental building is suitable for the new function. The evaluation results would provide data for the following practices and help selection of the new function. In this study, the adaptation level of the Sahabiye Madrasa of Kayseri, which is being reutilized under the name, "Book Bazaar", to its new function is investigated with the spatial analysis method. The study suggests that, although the madrasa had an open patio and single-floor plan, its original plan, architectural composition and spatial characteristics of the madrasa were modified during its utilization as the Book Bazaar, and the interventions to the original spaces within the building damaged the historical identity, esthetics, documental value and authenticity of the building.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Din Bilimi, Koruma, Yeniden Kullanım, Mekânsal Analiz, Kayseri Sahabiye Medresesi, Protection, Reuse, Spatial Analysis, Kayseri Sahabiye Madrasah
Kaynak
Türk İslam Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
11
Sayı
21
Künye
Yaldız, E., Asatekin, N. G. (2016). Anıtsal yapıların yeniden kullanımında işlevsel adaptasyonun, mekânsal analiz yolu ile değerlendirilmesi; Kayseri Sahabiye Medresesi. Türk İslam Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, 11(21), 89-112.
