Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

https://hdl.handle.net/20.500.12939/65

Listeleniyor 1 - 20 / 42

Türkiye's relations with/within NATO: The ontological security dilemmas of Türkiye's transatlantic identity
(2024) Akgül-Açıkmeşe, Sinem; Aksu, Fulya
Since 1952, Türkiye's Transatlantic identity has been largely shaped by its NATO membership and interactions with the Allies. During the Cold War, Türkiye aligned its national interests and security concerns with NATO, making its membership a central element of its identity. However, starting in the 2000s, Türkiye shifted toward a more independent foreign policy, influenced by its new activism and regional ambitions, particularly in the Middle East. This shift has caused tensions with NATO, especially considering Türkiye's military interventions in Syria, its purchase of the S-400 missile defense system from Russia, and its reactions to the latest enlargement of NATO. This paper examines Türkiye's evolving Transatlantic identity through the lens of ontological security, according to which states act in order to provide continuity in their identities (Türkiye's Transatlantic identity) and to prevent any instabilities to feel ontologically secure, which then might create security dilemmas between the protective security cocoons (Türkiye's NATO membership) and the crises with other actors (Türkiye's clashes with/within NATO). In other words, this paper aims to understand how Türkiye's Transatlantic identity is still valued, desired, and reconstructed, despite the security dilemmas of Türkiye's contentions with/within the NATO Alliance, from the ontological security perspective.
Metropolitan politics and administration of hegemonic and counter-hegemonic projects in Istanbul
(Taylor and Francis, 2024) Uçar, Aslı Yılmaz
Istanbul metropolitan politics and administration had been dominated by the central government to facilitate a capital accumulation regime through the construction sector under the hegemonic project of the AKP for the last two decades. However, a new metropolitan model is now being established in Istanbul under the rule of the secular CHP, supported by nationalist and pro-Kurdish voters. The new model, contrary to the AKP paradigm, rescales the urban politics at the metropolitan level with an inclusive discourse, and the municipal administration is enriched by participatory mechanisms to produce consent for a counter-hegemonic project.
Knowledge power or diplomacy? University alliances and the Belt and Road Initiative
(2023) Chou, Meng-Hsuan; Demiryol, Tolga
The growing importance of China as a major actor in international order has generated tremendous interest among social scientists, but scholarly debates remain in their disciplinary confines. Our study connects existing international relations research on China and the Belt and Road Initiative with two concepts in higher education studies-knowledge power and knowledge diplomacy-to reveal the multi-faceted approach that China applies towards its "outward-oriented" internationalization activities in the knowledge domain. By studying two instances of university alliance-building through the Belt and Road Initiative, an empirically less examined area in both international relations and higher education studies, we demonstrate how China embraces a knowledge diplomacy approach in the case of the University Alliance of the Silk Road and knowledge power in the case of the Asian Universities Alliance. We argue that the co-existence of the two approaches points to the aim of China's multi-faceted approach to its external relations in the knowledge domain. By combining alternative organizational structures and logics embodied in different university alliances, this approach presents a non-hegemonic attempt to normalize China's network centrality in an interdependent world. We conclude that China's Belt and Road Initiative university alliance-building efforts should open up a rich analytical space that encourages further exploration through a world-centered tianxia heuristic.
Economic crisis, elite conflict and institutional change in empires
(Peter Lang AG, 2023) Demiryol, Tolga
The Ottoman and Habsburg Empires both faced the "general crisis" of the 17th century. Yet they responded to the crisis very differently. The Habsburgs centralized fiscal structures, which would facilitate economic development in the 19th century. The Ottomans, which initially had more centralized tax collection, opted for decentralization, paving the way for economic peripheralization. To account for this puzzle, this book offers a political-economic theory of institutional change that focuses on the structure and intensity of elite conflict over the distribution of resources. Using the comparative-historical method, the book demonstrates that high levels of conflict generated political incentives for centralization, and where such incentives were lacking, decentralization followed.
The China model debate: China as an alternative governance exporter?
(Springer International Publishing, 2023) Demiryol, Tolga
The rise of authoritarian powers like China has raised questions about the future of liberal democratic governance and the diffusion of alternative models. China's brand of developmentalism appeals to many in the developing world that are disappointed with Western blueprints, which have failed to deliver inclusive global growth. Given the political conditionalities of economic engagement with the European Union and other Western actors, the presumably no-strings-attached China Model appears preferable for some authoritarian and hybrid regimes. Despite the continued academic and public interest in the diffusion of the China Model, there is little agreement as to what the model actually entails. The conceptual ambiguity surrounding the China Model, in turn, limits our ability to analyze the diffusion of the model. The present chapter seeks to contribute to the search for conceptual clarity on the China Model by offering three ways to conceptualise it: the China Model as gradualistic and pragmatic policymaking; the China Model as a distinctive approach to ordering state-market relations; and, finally, the China Model as a combination of high economic growth with authoritarian resilience. Each conceptualisation is assessed in terms of its uniqueness to China and its exportability to other contexts.
Unusual middle power activism and regime survival: Turkey's drone warfare and its regime-boosting effects
(2022) Soyaltın-Collela, Diğdem; Demiryol, Tolga
The emerging middle powers in the Global South increasingly seek to produce domestic defence technologies. Drones in particular have become an important feature of middle power activism. The existing literature heavily focuses on the outcomes of the diffusion of drone technologies for regional and global politics. Yet not much has been written on the domestic impact of home-grown military technologies in middle powers. Therefore, we ask how the manufacture, export and use of drones promote regime survival, focusing on the case of Turkey. Turkey is a critical case because of its demonstrated middle power status and heavy investment in the development of armed drone platforms. Turkey's drone programme and warfare have considerably raised the international profile of the country's burgeoning defence sector. Yet we argue that the use of military tech also has boosting effects on domestic regime survival. This happens in three ways: promoting techno-nationalism and pride, strengthening border security and shaping regional order, and contesting global dynamics on the basis of national interests, security and self-sufficiency.
Mehmet Ertan, Aleviliğin politikleşme süreci: Kimlik siyasetinin kısıtlılıkları ve imkânları, İletişim Yayınları, İstanbul, 2017
(2021) Orhan, Gözde
...
Remapping regions: The role of socio socio-economic development indicators in the new incentive system of Turkey
(2020) Orhan, Gözde
Bu çalışma, 2002 yılında geliştirilen İstatistikî Bölge Birimleri Sınıflandırması (İBBS) adlı sınıflandırma perspektifi çerçevesinde şekillendirilen, Türkiye’nin 2010’lardaki yerelleşme politikasını incelemekte; yeni teşvik sistemine temel oluşturan ve her bir bölgesel kalkınma ajansının bütçeden ne kadar pay alacağını belirleyen İllerin ve Bölgelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması’na (SEGE-2011) odaklanmaktadır. Yerel kalkınma ajanslarının rapor ve bültenleri ile kentlerdeki yerel iş insanlarının tepkilerine ilişkin haberlerden yola çıkan araştırma, sosyo-ekonomik yerel/bölgesel kalkınma ile kentlere atfedilen yatırım potansiyelleri arasındaki ilişkileri sorunsallaştırmayı amaçlamaktadır. Söz konusu gelişmişlik kriterleri kentlerin ihtiyaçları ile yatırım potansiyelleri arasındaki bağı ne ölçüde gösterebilmektedir? SEGE araştırması ile kentler arasında kurulan hiyerarşi ile yatırım kararlarını nasıl yönlendirilmektedir? Stratejilerin amaçları, tanımlanmış ihtiyaçlara hitap etmekte midir? Bu çalışma, bu sorular etrafında 2012 yılında SEGE-2011 araştırmasına dayanılarak statüsü değiştirilen kentlere (Rize, Trabzon, Kayseri, Konya, Elazığ, Kastamonu, Bayburt, Erzurum, Gümüşhane, Tunceli ve Çankırı statüsü değişen kentlerden bazılarıdır) yoğunlaşmakta ve nitel bir analizle bu kentlere ilişkin yatırım kararlarındaki dönüşümü tartışmaktadır. Çalışma, endeksin belirlediği yeni teşvik bölgelendirmesinin son kertede yalnızca ekonomik değil politik süreçlerle de ilişkili olduğunu iddia etmektedir.
Kemalist siyasi geleneğin Alevilik çelişkisi: İsmayıl Hakkı Baltacıoğlu’nda geleneksel Türk kültürü ve modern Türk devleti arasında Aleviliğin müphemliği
(2020) Coşkuner, Murat
Modern ulus-devletlerin kurulma aşamalarında milliyetçi seçkinler toplumun kadim değerlerine milli anlamlar kazandırarak onlara milli devlet içinde bir yer vermeye çalışırlar. Ancak bu geleneksel kültürel ürün ile yeni ulus-devletin gereksinim duyduğu modern tutum birbiriyle çoğu zaman çelişir. Toplumsal alanlar arasında işlevsel bir bölünmenin görülmediği geleneksel kültürel değer, her bir toplumsal alanın özerkleşerek birbirinden ayrılmasını bir gereklilik olarak gören modern devletin mantığıyla çelişir. Aleviliği, Türklüğün ve Türk geleneklerinin bir kozası olarak gören İsmayıl Hakkı Baltacıoğlu’nun çalışmalarını böyle bir bağlam içerisinde değerlendirmeyi amaçlayan çalışma bu toplumsal gruba yönelik modern Türkiye’deki ikircikli tutumu tartışacaktır. Yazarın ilgili eserlerinin metin analizini gerçekleştirecek olan çalışma kapsamında, Cumhuriyet Türkiye’sinde geleneksel kültürün bir kaynağı olarak görülmesine karşın Aleviliğin hukuki olarak tanınmamasının gerekçesi böyle bir çelişkinin sonucu olarak değerlendirilecektir.
Avrupa Birliği’nde hukukun üstünlüğü krizi üye ve aday ülkelere yönelik önleyici politikaların siyaseti
(2020) Soyaltın Colella, Diğdem
Son dönemde yeni Avrupa Birliği (AB) üyesi ülkelerde yapılan bir takım anayasal ve yasal değişiklikler hukukun üstünlüğüne saygı da dahil olmak üzere Birliğin kurucu ilkelerini ihlal ettiği gerekçesiyle eleştirilmiştir. Genel olarak ‘hukukun üstünlüğü krizi’ başlığı altında değerlendirilen bu gelişmeler, AB kurumlarının üye ülkelerde demokrasi, insan hakları, hukukun üstünlüğü gibi AB üyelik (demokratik) koşulluluğunun parçası olan kuralların ihlali karşısında gerekli donanıma sahip olmadığını göstermiştir. AB üye ülkelerinde etkin politikalar yürütülememesi, demokrasi, insan hakları, hukukun üstünlüğü ve yargı bağımsızlığı alanlarında üye devlet ortalamasından oldukça geride olan aday ülkelerde AB’nin izleyeceği strateji hakkında soru işaretlerini artırmıştır. Bu çalışma, AB’de hukukun üstünlüğü ilkesini denetleyen kurumsal mekanizmaları siyasi boyutları ile ele alırken, aday ülkeler için hukukun üstünlüğü ilkesini teşvik politikalarının genişleme strateji belgeleri çerçevesinde değişen gelişimini analiz etmektedir. Bu haliyle çalışma, literatürde hukukun üstünlüğünü ihlal eden uygulamaları daha çok üye ülkeler nezdinde değerlendiren çalışmalara bir katkı yapmayı ve AB’nin bu alandaki politikalarına tarihsel bir derinlik ve karşılaştırmalı bir perspektif kazandırmayı amaçlamaktadır.
Des partis politiques Turcs à l’épreuve de la crise des réfugiés Syriens: Analyse des programmes pour les elections de 2015
(2020) Özdemirkıran-Embel, Merve; Embel, Ersin
L’arrivée et l’accueil des Syriens dont le statut juridique reste ambigu, puisque la Turquie maintient sa limitation géographique à la Convention de Genève relative au statut des réfugiés, sont devenus sujets de controverse dans la société turque. La gestion de l’accueil des Syriens occupe l’agenda des partis politiques en Turquie. Des stratégies de politique étrangère (l’accord avec l’Union Européenne relatif aux réfugiés syriens, les rapports avec le régime de Damas) aux questions sociales (xénophobie, accès aux services publiques, etc.) ce phénomène migratoire s’impose dans les discours des hommes et femmes politiques ainsi que dans les programmes des partis. Cet article a pour objectif d’analyser les réactions des quatre partis politiques représentés dans l’Assemblée nationale de la Turquie, Parti pour la justice et le développement (AKP), Parti républicain du peuple (CHP), Parti du mouvement nationaliste (MHP) et Parti démocratique des peuples (HDP), à l’égard de l’arrivée massive des Syriens en Turquie. Les programmes de ces partis présentés au moment des deux élections nationales qui ont eu lieu après l’arrivée des Syriens (les élections de juin et de novembre 2015) seront examinés afin de comprendre quelles sont les convergences et les divergences des approches à l’immigration syrienne entre les partis politiques turcs représentés au parlement.
Between geopolitics and development: The belt and road ınitiative and the limits of capital accumulation in China
(2022)
What drives China's Belt and Road Initiative (BRI)? While some claim that the BRI is primarily about economic development, others see it as a grand strategy of a rising power with hegemonic aspirations. Is the BRI about development or geopolitics? This article adopts a political economy approach to bridge the developmental and geopolitical perspectives on the BRI. The primary argument is that the BRI signifies an attempt by the Chinese state to manage internal problems of capital accumulation by externalising development. In this sense, this is a typical crisis of capitalist development which generates a drive fir geographic expansion and restructuring. The distinguishing feature of the BRI, apart from its sheer scale, is its emphasis on connectivity Rather than simply exporting excess capital and capacity onto others, the BRI seeks to re-territorialise developmental spaces by connecting them via economic corridors consisting of hard and soft infrastructure networks. It is also contended here that in the process of constructing new infrastructures of capital the BRI creates space fir new firms of asymmetric interdependence between China and its partners. To the extent that such asymmetric relations generate costs of exiting China-centred networks, the initiative serves a geopolitical as well as a developmental function. Asymmetric interdependencies, whether they are by design or by-products of enhanced connectivity thus facilitate China's pursuit for a more prominent role in the international order.
Multivariate CDS risk premium prediction with SOTA RNNs on MI[N]T countries
(Finance Research Letters, 2022) Barokas, Lina
In this study, CDS risk premiums of Mexico, Indonesia and Turkey were predicted by applying state-of-the-art forecasters in deep learning recurrent neural networks architectures which are the most recent ground-breaking predictors in the time series setting. The predictive power of each sota forecaster is compared, and the results are differentiated by country and type of sota predictors. While the long short-term memory model is better to predict Mexico’s CDS risk premiums, the nonlinear autoregressive network with exogenous inputs model is found to be more suitable for Indonesia and Turkey. The results of Turkey model reached the highest forecast accuracy.
How to capture the judiciary under the guise of EU-led reforms: domestic strategies of resistance and erosion of rule of law in Turkey
(Routledge, 2022) Colella-Soyaltın, Diğdem
The recent backsliding in judicial independence and erosion of rule of law in Turkey follow the findings of the existing literature which already informed us about the pathological effects and unintended consequences of the external promotion of the EU conditions. Yet, we know little about the domestic strategies of the governments that enable them to capture the judiciary under the guise of EU-led reforms. This article argues that the frequent and ad hoc institutional changes demanded and funded by the EU and readily adopted by the political elites open a window opportunity for the consolidation of patronage networks within the judiciary system. This is achieved by the adoption of formal and informal domestic strategies of resistance – formal readoption, staff politicization and intimidation & bribery – remaking, distorting, and when necessary, reversing EU-led reforms in a way that enables governments to take control of the high judicial bodies and capture them from within.
Türkiye'de stratejik planlamanın kuruluş süreci üzerinden planlamada dönüşümün çözümlenmesi
(2016) Uçar, Aslı Yılmaz
Çalışmanın amacı kalkınma planlamasından stratejik planlamaya dönüşüm sürecinin neden ve nasıl gerçekleştiğini araştırmaktır. Literatürde varolan, planlamanın teknik özelliklerine vurgu yapan çalışmalar ise neden ve nasıl sorularına yanıt verememektedir. Bu nedenle çalışmada stratejik planlamanın doğuş ve gelişimini tarihsel ve toplumsal koşulları içinde analiz etmeye olanak sağlayacak bir yöntemsel tercihe gidilmiştir Bu soru ve yöntemsel tercih ile yola çıkan çalışmada, Türkiye'de 1980 sonrası süreçte, planlamanın dönüşümünün tarihi; Milliyet Gazetesi arşivi, dönem raporları ve TBMM tutanakları gibi birinci el kaynaklardan aktarılacaktır. Bu süreç bir yandan kalkınma planlamasının tasfiyesine, bir yandan da stratejik planlamanın kuruluşuna ev sahipliği yapmaktadır. Maddi ve ideolojik zemini kaybolan kalkınma planlaması tasfiye edilirken; stratejik planlama, küreselleşme-finansallaşmaya dayanan birikim sürecinde yönetim biçiminin bir işlevi olarak doğmuş; toplumsal çatışma süreçleri içerisinde gelişmiştir. Stratejik planlamanın içeriği ve yönetsel özellikleri de bu siyasal süreç içerisinde şekillenmiştir. Çalışma kapsamında, stratejik planlamanın kalkınma planlamasından bir kopuş yarattığı iddia edilmiştir. Bu kopuş planlamanın aldığı biçimsel özellikler, ölçek, aktör, süreç vb. üzerinden ortaya çıkarılmıştır. Ne var ki, söz konusu biçimsel özellikler planlamanın bir yönetsel biçim olarak niteliksel dönüşümünün birer çıktısıdır: planlamanın dönüşümü, planlamadan politika planlamasına dönüşüm olarak soyutlanabilir.
Şehremini: Müntehab mı? Mansub mu? Erken Cumhuriyet döneminde merkeziyet sorunu
(2016) Uçar, Aslı Yılmaz
1900'lerin başında Prens Sabahattin ile İttihat Terakki arasında merkeziyet /ademi merkeziyet kavramları üzerinden yaşanan siyasal-yönetsel kutuplaşmanın bir benzeri 1920'li yıllarda ortaya çıkar. 1920'lerin ilk yarısında yoğunlaşan kutuplaşma, büyükşehir belediye başkanı (şehremini) seçilmiş mi (müntehab) atanmış mı (mansub) olmalı sorusu üzerinden ilerler. Çalışmada söz konusu siyasal kutuplaşmanın tarihsel gelişimi aktarılarak, yönetsel kavramların tarihsel-toplumsal karakterinin çözümlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın iki özgün katkısı bulunmaktadır: yerel yönetim tarihinde görece karanlıkta kalan 1920'li yıllara ışık tutar; merkeziyetçilik tartışmalarına tarihsel-toplumsal bir boyut kazandırır. Çalışma iki ana bölümden oluşmaktadır: şehreminliğin yasal-yönetsel gelişimi ve siyasal kutuplaşmanın aktörleri ve argümanlarının incelenmesi
Kapitalizmde planlama: tarihsel ve toplumsal çözümleme
(2014) Uçar, Aslı Yılmaz
Özet: Liberal siyaset kuramı, siyaset -ekonomi / devlet toplum ikiliklerini planlama - piyasa ikiliği üzerinden yeniden üretmektedir. Bu ikilik içerisinde planlama, piyasanın kendiliğindeliği / bireyselliği karşısında şuurlu / kolektif irade karakterini yüklenir. Bu doğrultuda, liberal siyaset kuramına göre planlama ile piyasa özsel olarak ayrı birer akıldır. Oysa kapitalizmde planlama tarihi, planlamanın piyasa dinamiklerinden bağımsız bir öge olmadığını göstermektedir. Diğer bir deyişle, planlama piyasadan bağışık yapay bir akıl olarak doğmamış; kapitalist ekonominin kurucu mekanizması, piyasa- nın gelişmişliği temelinde üstyapısal bir kurum / öge olarak doğmuş ve biçimlenmiştir. Çalışmada, kapitalizmde planlama olgusundan hareketle planlamanın tarihsel ve toplumsal bir kavram olduğu iddia edilmektedir. Yönetim biçimi olarak planlama, maddi ve toplumsal üretim ilişkilerinin bir ürünüdür. Bu doğrultuda, kapitalizmde planlama ve sosyalizmde planlama farklı doğuş ve gelişme nedenselliklerine sahiptir ve kapitalizmde planlama tarihsel ve toplumsal dinamikler tarafından biçimlenmektedir. Özsel farklılık, kapitalizmde planlama ile sosyalizmde planlamanın niteliğinde, işlevinde soyutlanmıştır: kurucu ve düzenleyici işlev. Bu farklılık, planlama kavramı temelinde kavram kategorilerinin yeniden kurulmasını gerektirmiştir. Sosyalizmde ekonomik sistemi kurucu işlev gören planlama, planlama sistemi; kapitalizmde düzenleyici işlev gören planlama ise planlama politikası olarak kategorize edilmiştir. Planlama sistemi planlama politikası kavram kategorileri, liberal planlama piyasa ikiliğine alternatif planlamaya yeni bir yöntemsel bakış açısı önerisinde bulunmaktadır.
Avrupa bütünleşmesi çalışmalarında derogasyonlar meselesi
(2019) Gülmez, Didem Buhari; Soyaltın Colella, Diğdem
Bu çalışmanın amacı, Avrupa bütünleşmesi çalışmalarında derogasyonların rolünü incelemektir. Bu kapsamda şu sorulara yanıt aranmaktadır: Derogasyon Avrupa bütünleşmesi bağlamında nasıl tanımlanmaktadır? Derogasyon hakkı kim tarafından hangi kriterlere göre devletlere verilebilir? Bütünleşme sürecine derogasyonların etkisi nasıl olmuştur? Yer yer Hukuk, örgüt sosyolojisi ve siyaset bilimi literatürlerinde konu edilen derogasyon meselesine kavramsal ve kuramsal açıdan eleştiriler getiren bu çalışma, çeşitli AB derogasyonlarının vaka analizleri yoluyla Avrupa bütünleşmesine ilişkin rasyonalist açıklamaların yetersiz kaldığını göstermektedir.
Erken Cumhuriyet Döneminde demografik mühendislik ve devlet inşa pratikleri: Gönen Manyas Çerkes sürgünü
(2019) Göker, Eylem Akdeniz
İmparatorluk döneminden devralınan demografik mühendislik pratiği Cumhuriyet dönemi inşa sürecinde devletin şiddet repertuarında berdevamdır. Nüfus düzenlemeleri ve iskân politikaları Cumhuriyet dönemi Türkiye’sinin devlet-inşa ve ulus-inşa süreçlerinin temel biçimleri olagelmiştir. 1922-1923 yılları arasında gerçekleşen Gönen-Manyas Çerkes sürgünü, Cumhuriyet kurulmadan hemen önceki süreçte rejimin “itaatsiz unsurlarla” başa çıkma yöntemlerini netleştirmesinde bir tarihsel dönemeci işaret etmektedir. Gönen, Manyas ve Bandırma’nın on dört köyünün topluca yerlerinden edilmesi, rejimin kurucu unsurlarına, devlet otoritesine karşı çıkmanın toplumsal maliyetlerini muhaliflere belletmede zorunlu iskân stratejilerin oynadığı rolü tartma imkânı sağlamıştır. Sürgün kararının kaldırılmasıyla bölge Çerkesleri mülksüzleşmiş ve yoksullaşmış olarak eski yerleşim yerlerine geri dönebilmişlerdir. Kararın geri alınması, sürgüne tabi tutulan köylerin karara mukavemet göstermemeleri ve iç sürgün stratejisinin kurallarını harfiyen uygulamalarıyla açıklanır. Bu çalışma, sürgün sonrasında bölge Çerkeslerinin kimlik müzakerelerini ve Çerkes toplulukların “Türklük”e entegre olma ve hayatta kalma stratejilerini söz konusu ‘sürgün’ deneyiminin izlerini sürerek tartışma iddiasındadır. Ulus-devletin inşa sürecinin belli bir uğrağında gerçekleşen Gönen-Manyas Sürgünü, bölge Çerkeslerinin ve sürgünden haberdar olan Türkiyeli Çerkeslerin “Türklük”e entegre olmada benimseyecekleri stratejileri tartmaları açısından da önemli bir dönemeci ifade eder. Türkiye Cumhuriyeti sınırlarında yaşayan Çerkeslerin bir kısmı, yönetici seçkinlere ve ev sahibi topluma sadakatlerini kanıtlayabilmek amacıyla etnik kimliklerini gizleme; etnik kimliklerini sınırlı bir kültürel alana hapsederek otantik bir unsura indirgeme; yönetici seçkinlerle çeşitli düzeylerde ittifaklar kurma ve devletin şiddet aygıtının gönüllü neferleri olma stratejilerini benimseyerek hayatta kalmaya çalışmışlardır. Nispeten dar kapsamlı sayılabilecek bir zorunlu göç hareketi olarak Gönen-Manyas sürgünü, Çerkeslerin kolektif hafızalarında 1864 Büyük Sürgünü ve trajedisini tazeleyerek, Çerkes topluluğunun içerisinden yükselebilecek muhtemel muhalif seslerin çok önceden bastırılmasına zemin teşkil edebilecek bir uğrağa işaret eder.
Enerji ve güvenlik ekseninde Türkiye-Irak ilişkileri (1990-2018)
(2018) Demiryol, Tolga; Pekşen, Hasan Deniz
Bu çalışmada Türkiye-Irak ilişkilerinde enerji ve güvenlik unsurlarının rolü tarihsel ve karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. İki ülke arasında son dönemde güçlenen enerji merkezli karşılıklı bağımlılık olgusundan hareketle enerjide ortaklaşan çıkarların siyasi ilişkiler üzerindeki etkisi sorgulanmıştır. Bu bağlamda, enerjinin siyasal etkisinin çözümlenmesinde aktörlerin iç politika dinamiklerinin, karşılıklı tehdit algılarının ve bölgesel jeopolitik değişkenlerin rolü incelenmiştir. Çalışmanın temel savı, Türkiye-Irak ilişkilerinde enerji unsurunun artan görünürlüğüne rağmen, enerji iş birliğinin ve projelerinin esasen siyasal ve jeopolitik gerekliliklerce şekillenen güvenlik politikalarının yürütülmesinde bir araç ve kolaylaştırıcı rolü gördüğüdür.

Güncel Gönderiler